نائیریکا و اخلاق

مامن جونم سلام

 عزیزم نمی دونم که تو این مطالبی که من برات می نویسم رو می خونی یا نه، من این وبلاگ رو برات درست کردم تا خاطراتت رو بنویسم و اسمش رو گذاشتم مامان روان شناس چون قصد دارم مراحل رشد شناختت رو  برای خودم و خودت بنویسم.

دخترم چند روزه که  به مساله اخلاق فکر می کنم چند روز پیش از دانشجوها در این مورد پرسیرم و شور بختانه هیچکدوم در مورد این مساله فکر نکرده بودند و حتی اخلاق رو با رفتار اشتباه می گرفتند. من احساس افسردگی می کنم زمانی که می بینم خیلی از افراد انسانهای دیگه رو با دین و مذهبشون تقسیم می کنند و به خودشون اجازه می دند که به دیگران توهین کنند چون فکر می کنند،فقط فکر و اعتقاد خودشون درسته و هرگز به خودشون اجازه اندیشیدن در مورد عقایدشون رو نمی دهند..

 تو خواهی نخواهی یک انسان فرهنگ دوست خواهی شد تو این امکان رو داری که از کتابخونه ای که تو خونه ما هست استفاده کنی و فکر کنی ، تو همیشه ذهنی پر از سوال خواهی داشت. تو نوجوان می شی و دنبال هویت خودت می گردی و اعتقادات من و پدرت رو به چالش می کشی، از دست ما خسته می شی و ما رو مسخره می کنی .......... تا خودت رو پیدا می کنی و ما به تو قدرت انتخاب رو خواهیم داد نمی دونی انسان مذهبی خواهی شد یانه اما همیشه باید یادت باشه که آزاد اندیش باشی  من این جمله رو قبول ندارم که " اگر دین ندارید لااقل آزاده باشید" چون اگر آزاده نباشی دیندار هم نخواهی شد و خودت رو مشغول ظواهر دین خواهی کرد........... من ازت می خواهم که که همه انسانها رو جدا از دین، مذهب و نژادشون دوست داشته باشی و هر گز  در مورد دیگران زود قضاوت نکنی اگر این کار رو بکنی اول خودت بازنده می شی

حالا شاید از من این سوال رو بپرسی که پس شما چه نقشی دارید؟ نقش ما اینه که راهنمایت کنیم و کمکت کنیم تا انسان سالمی باشی تا بتونی درست فکر کنی. امیدوارم وقتی این مطلب رو می خونی حرفهام رو بفهمی