نائیریکانائیریکا، تا این لحظه: 13 سال و 6 ماه و 30 روز سن داره

مامان روان شناس

نامه بابا لنگ دراز به جودی ابوت

1392/6/22 5:44
نویسنده : مامانی
1,068 بازدید
اشتراک گذاری
جودی! کاملا با تو موافق هستم که عده ای از مردم هرگز زندگی نمی کنند و زندگی را یک مسابقه دو می دانند و می خواهند هرچه زودتر به هدفی که در افق دوردست است دست یابند و متوجه نمی شوند که آن قدرخسته شده اند که شاید نتوانند به مقصد برسند و اگر هم برسند ناگهان خود را در پایان خط می بینند. درحالی که نه به مسیر توجه داشته اند و نه لذتی از آن برده اند.

دیر یا زود آدم پیر و خسته می شود درحالی که از اطراف خود غافل بوده است. آن وقت دیگر رسیدن به آرزوها و اهداف هم برایش بی تفاوت می شود و فقط او می ماند و یک خستگی بی لذت و فرصت و زمانی که ازدست رفته و به دست نخواهد آمد. ...

جودی عزیزم! درست است، ما به اندازه خاطرات خوشی که از دیگران داریم آنها را دوست داریم و به آنها وابسته می شویم.

هرچه خاطرات خوشمان از شخصی بیشتر باشد علاقه و وابستگی ما بیشتر می شود.

پس هرکسی را بیشتر دوست داریم و می خواهیم که بیشتر دوستمان بدارد باید برایش خاطرات خوش زیادی بسازیم تا بتوانیم در دلش ثبت شویم.

 

پسندها (2)

نظرات (5)

مامان محمد پارسا
25 آبان 92 19:50
مامان اوا
8 آذر 92 23:47
خيلي قشنگ بود؛) خانمي چرا اپ نمي كني نانا جونم خوبه هزارتا مي بوسمش
مامان علی مرتضی
28 بهمن 92 12:48
سلام ی مشکل بزرگ برای ما مامانا بوجود اومده که تقریبا یکیه لطفا این لینکو ببینین http://www.niniweblog.com/usercp.php
سمانه مامان پارسا جون
27 اسفند 92 19:44
بهار هم که نباشد من به مهربانیتان از شکوفه لبریزم … عیدتان پیشاپیش مبارک
مريم مامان نيكان
29 اسفند 92 7:41
امید که سال جدید برایمان کرداری نیک گفتاری نیک پنداری نیک به ارمغان اورد. سال جدید در کنار خانواده گلتون به شادی و موفقیت و آرزو ميكنم تو سال جديد به تمام آرزوهاي قشنگتون برسيد